Od samego początku procesu budowlanego mamy do czynienia z pojęciem powierzchni budynku. Wśród definicji możemy wyróżnić powierzchnię użytkową, całkowitą, zabudowy. Czy mamy świadomość czym one się różnią? Pamiętajmy, że znajomość definicji jest niezbędna chociażby przy wyborze projektu czy też staraniu się o kredyt. Poniżej zestawiliśmy definicje najważniejszych pojęć i podpowiemy czym różnią się od siebie.
Powierzchnia użytkowa
O powierzchni użytkowej pisaliśmy niedawno, zatem dzisiaj najważniejsze informacje. Powierzchnia użytkowa to podstawowe pojęcie, które bierzemy pod uwagę przy wyborze projektu domu. Zgodnie z definicją pod pojęciem powierzchni użytkowej rozumie się powierzchnię pomieszczeń, na wszystkich kondygnacjach, służących do zaspokajania potrzeb związanych z przeznaczeniem budynku, a więc pokoi, kuchni, łazienek, piwnic itp, z wyjątkiem klatek schodowych i szybów dźwigowych. Powierzchnię użytkową na poddaszu liczy się następująco: powierzchnię o wysokości powyżej 2,20m liczy się w 100%, powierzchnię o wysokości od 1,40m do 2,20m w 50%, natomiast powierzchni o wysokość poniżej 1,40m nie wlicza się.
Zdarza się, że mogą wystąpić różnice w podanych wartościach powierzchni użytkowej, natomiast każda z nich może być prawidłowa. Zależy to od przyjętej metody liczenia. Zatem warto zwrócić uwagę według jakiej normy została obliczona powierzchnia użytkowa domu jednorodzinnego. Więcej informacji na ten temat tutaj Zachęcamy do zapoznania się z artykułem.
Powierzchnia całkowita
Zgodnie z definicją jest sumą powierzchni całkowitych wszystkich kondygnacji budynku. Mogą to być powierzchnie znajdujące się całkowicie lub częściowo poniżej poziomu terenu, kondygnacje powyżej poziomu terenu, poddasza, tarasy, tarasy na dachach, kondygnacje techniczne i kondygnacje magazynowe. Powierzchnię całkowitą liczy się po obrysie zewnętrznym budynku. Informacje na temat prawidłowego obliczenia powierzchni całkowitej reguluje norma PN-ISO 9836:1997.
Tu istotne jest prawidłowe wymierzenie powierzchni poszczególnych elementów budynku oraz ich zakwalifikowanie, ponieważ do powierzchni całkowitej nie wlicza się wnęk i wypustów konstrukcyjnych. Pamiętajmy, że dla każdej wysokości należy oddzielnie obliczyć powierzchnię całkowitą, jeżeli pomieszczenia znajdują się w obrębie jednej kondygnacji.
Powierzchnia zabudowy
To kolejna równie istotna powierzchnia mająca zdecydowane znaczenie przy wyborze i możliwości budowy naszego wymarzonego domu. Jednym z wytycznych Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego czy też Decyzji o warunkach zabudowy jest określenie maksymalnej powierzchni zabudowy naszej działki, której nie możemy przekroczyć.
Definicja określa powierzchnię zabudowy jako powierzchnię rzutu poziomego budynku w stanie wykończonym, wyznaczonego przez rzutowanie na powierzchnię terenu wszystkich jego krawędzi zewnętrznych.
Podstawa – Norma PN-ISO 9836:2015-12 – Tytuł: Właściwości użytkowe w budownictwie – Określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych Grupa ICS: 91.010.01[1].
Do powierzchni zabudowy nie wlicza się zewnętrznych części budynku, takich jak:
- podziemne części budynku,
- studzienki piwniczne,
- pochylenie i schody zewnętrzne,
- tarasy naziemne,
- powierzchnie pod daszkami ochronnymi.
Kubatura
Tu rozróżniamy dwie wartości: kubaturę brutto oraz netto.
Najprościej mówiąc kubatura brutto to objętość budynku. Jest to suma kubatury brutto wszystkich kondygnacji stanowiącej iloczyn powierzchni całkowitej, mierzonej po zewnętrznym obrysie przegród zewnętrznych i wysokości kondygnacji brutto, mierzonej między podłogą na stropie lub warstwą wyrównawczą na gruncie a górną powierzchnią podłogi bądź warstwy osłaniającej izolację cieplną stropu nad najwyższą kondygnacją, przy czym do kubatury brutto budynku:
- a) wlicza się kubaturę przejść, prześwitów i przejazdów bramowych, poddaszy nieużytkowych oraz takich zewnętrznych, przykrytych części budynku jak: loggie, podcienia, ganki, krużganki, werandy, a także kubaturę balkonów i tarasów, mierzoną do wysokości balustrady,
- b) nie wlicza się ław i stóp fundamentowych, kanałów i studzienek instalacyjnych, studzienek przy oknach piwnicznych, zewnętrznych schodów, ramp i pochylni, gzymsów, daszków i osłon oraz kominów i attyk ponad płaszczyzną dachu
Kubatura netto to zaś iloczyn powierzchni wszystkich kondygnacji z wysokością od podłogi do stropu, zarówno podziemnych jak i nadziemnych. Do kubatury netto wlicza się balkony i tarasy, podcienia i loggie, ale nie wlicza się strychu nieużytkowego.
Podsumowanie
Znając różnice pomiędzy poszczególnymi definicjami powierzchni budynku możemy przystąpić do poszukiwań projektu domu. łatwiej będzie nam zrozumieć zapisy Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego przy planowaniu przyszłej budowy.
Dodaj komentarz